ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 80 / 120

ประโยค - วิถีธรรมกลบกลมเปล่า คำ ตอนที่ 1. หน้าที่ 373 ไม่ควรถือเอา แต่ควรถือว่า "ภาพทั่งปวงอ่อนมีได้เพราะอุปาทาน ทั้งปวง" ข้อนี้มีอย่างไร ? [ถามปฏิทานเป็นปัจจัยแห่งภาพ] บุคคลกลางคนในโลกนี้ คิดไปด้วย

ในเนื้อหานี้อภิปรายถึงแนวคิดของการตั้งคำถามในวิถีธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของอุปาทานและทุจริต ผู้คนมักนำความคิดที่เห็นหรือได้ยินมาประกอบในการกระทำ ส่งผลให้เกิดกรรมที่ไม่ดี นอกจากนี้ยังมีการเชื่อมโ

ประโยค - วิถีธรรมาธรรมเปล ค ตตอน ๑ หน้าที่ 374 ทั้งหลายที่เกิดเพราะกรรมนัน ก็เป็นอุปัติวาทของบุคคลนั้น ส่วน สัญญาภาพและปัญญาโอภากิ รวมอยู่ในนันเอง ฝ่ายบุคคลอีกคนหนึ่ง เป็นผู้มีความรู้เพิ่มพูนขึ้นด้วยส

บทความนี้เจาะลึกถึงวิถีธรรมาธรรมและการมีกรรมที่ส่งผลต่อการเกิดในภพต่าง ๆ การอธิบายถึงกามปทานและวิธีที่มันมีอิทธิพลต่อการเกิดใหม่ในหมุเทพหรือโลกอรูป โดยเน้นถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสัญญาภาพและปัญญาที่ร

ประโยค - วิสุทธิมรรคแปล ภาค 3 (ตอนจบ) - หน้าที่ 1 วิสุทธิมรรคแปล ภาค 3 ตอนจบ ทวิจิวิสุทธินิทธ์ บัดนี้ วิสุทธ ทั้งหลายได้ ข้าม เจ้ากล่าวไว้ว่า “วิสุทธอธิเป็นมูล 2 คือ สีลวิสุทธิจิตวิสุทธิจ อันพระโบฏวา

บทนี้ว่าด้วยการอธิบายวิสุทธิมรรคแปล ภาค 3 ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับศีลและจิตวิสุทธิ การศึกษาธรรมและเทคนิคในการเข้าถึงความรู้ โดยเฉพาะในเรื่องของสีลวิสุทธิ จิตวิสุทธิ และสมาธิ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความรู้ที

ประโยค - วิถีธรรมรวมเปล ภาค 3 (ตอนจบ) - หน้าที่ 30 ความกว้างลึก (ในครรภ์) ใน (อุปฏิ) ภาพนี้ เป็นนามรูป ประสาท ใน (อุปฏิ) ภาพนี้ เป็นอายตนะ ภาวะที่กระทบ (อารมณ์) ใน (อุปฏิ) ภาพนี้ เป็นสัสสะ ความสวย (ผ

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของกรรมและวิบาก โดยเฉพาะในบริบทของอุปฏิบัติและเทวนา ซึ่งมีผลต่อการเกิดในภพต่อไป โดยอธิบายถึงกรรมต่างๆ ที่ก่อให้เกิดผลในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต พร้อมทั้งการพิจารณาอำนาจของกรรมที่

ประโยค - วิสุทธิมรรค๑๓ ผลก ค ตอน๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 32 ความมึสีกลามกาม กรรมหน้านั้นและอ่อนให้ผลก่อน กรรมที่บุคคลละลึกได้ในเวลาใกล้ตาย ชื่อว่า สันนกรรม อันบุคคลผู้ใกล้ตายอธิษฐานกรรมอันใดได้ เขาย่อม (ไ

ในหน้าที่ 32 ของคัมภีร์วิสุทธิมรรค ได้อธิบายเกี่ยวกับกรรมที่มีผลต่อชีวิตของบุคคลซึ่งแบ่งเป็นประเภทต่างๆ เช่น ชนกกรรม อุปภัมภกรรม อุปปีภกกรรม และอุปฆาตกรรม ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างกรรมแต่ละประเภทกับผล

ประโยค - วิสุทธิมรรคเปล่า กด ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้าที่ 36 ลอยไปตามกระแสน้ำก็อต้นตายอยู่ จึงไม่พันจาก ทุกปังได้ วิญญุพุทธสาวรุ้วปัญญาออนึ่ง ซึ่งความ ดังกล่าวดังนี้แล้ว จึงแทงตลอดปัจจัย (ของ นามรูป) อันลั

ในบทความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรรมและวิบากว่าทั้งสองนั้นไม่สามารถแยกออกจากกันได้ โดยกรรมไม่มีอยู่ในวิมานและวิบากก็ไม่มีอยู่ในกรรม ทั้งสองปัจจัยนี้สำคัญต่อการดำเนินการในสังสาระ ไม่ว่าจะเป็นเทวด

ประโยค- วิถีมิวรคลรงเป็นผู้สร้าง ผู้สวย (ผล) ผู้มีอำนาจในนตน เพราะรูปีดไม่เที่ยง รูปนั้นย่อมเป็นทุกข์ ไม่อาจห้ามความไม่เที่ยงหรือความเกิดความเสื่อมความถูกบีบีอันมั่นคงของตนเองได้ (ก็แล้ว) ความเป็นผู้ส

เนื้อหาเกี่ยวกับธรรมชาติของความไม่เที่ยงและอนิจจาในชีวิตมนุษย์ ซึ่งเน้นการสร้างความเข้าใจในความเป็นจริงว่าทุกสิ่งมีการเกิดขึ้นและเสื่อมสลายตามธรรมชาติ พระผู้พระภาคเจ้าทรงแสดงให้เห็นถึงความไม่เที่ยงในร

ประโยค - วิสุทธิมรรคเปล ภาค ๓(ตอนจบ) - หน้าที่ 66 เป็นจิตยังรูป อิฐิอบ และวิญญูติ ให้เกิด (กงึ) ไม่ยังรูป อิฐิอบ และวิญญูติ ให้เกิด (กงึ) ขยายความว่า โดยความวาจิ ติต ๒๘ คือ กุลธิด ๘ อุกฺกสติ ๑๒ กริ

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการแยกประเภทจิตและการเกิดของรูป อิฐิอบ และวิญญูติ โดยอธิบายถึงลักษณะต่างๆ ของจิต เช่น กามาวจิจ, ปัญจวิญญูติ รวมถึงการกำหนดรูปแบบและความสัมพันธ์ระหว่างจิตแต่ละประเภท การสำรวจจิตเป็น

ประโยค- วิฑูรย์เวชเกลา ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 67 สันตุดี ชื่อว่าผิดเป็นสมุฏฐาน รูปมีสมุฏฐาน ๔ ที่กล่าวไว้ดังนี้ว่า "จิตตศจิตธรรมทั้งหลายอันเกิดจากหลัง ย่อมเป็นปัจจัย โดยเป็นปัจจัยจากใจ แห่งกายนี้ก่อ

ในบทนี้มีการนำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับจิตและอาหารในบริบทของสมุฏฐานและปัจจัย โดยกล่าวว่า สิ่งต่างๆ ทั้งหลายเมื่อเกิดจากใจและมีความสัมพันธ์กับรูป มีความสำคัญในทางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องข

ประโยค- วิสัฏฐิธรรมแปล กว ๓ (ตอน๒ (ตอนจบ) - หน้า 81 รูปอันเป็นไปในยามปลาย ก็คืนไปในยามปลายนั้นเอง ไม่ถึงตอนเช้าถือ เหตุนัน รูปนั้นจึงชื่อว่าไม่เที่ยงเป็นทุกข์เป็นอนัตตา" [อยุธโดยาการ ๖ แห่งรูป] ครั้นย

วิสัฏฐิธรรมแปล กว ๓ ตอนจบ เน้นการศึกษาวิธีการแสดงออกของรูปในยามต่างๆ โดยแบ่งเป็น ๖ ส่วน เพื่อศึกษาในลักษณะของความไม่เที่ยง، ทุกข์ และอนัตตา กรอบการพูดคุยยังรวมถึงการอธิบายการทำการก้าว ซึ่งแบ่งแยกให้เข

ประโยคสฺ - วิถีธรรมกรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 110 ทั้งยังปรากฏว่าเป็นของไม่เป็นสาระ (คือไม่จริง) และไม่สมแก่นสาร ดังมายา (กล) พับแคด ความฝัน ล้อไฟ เมืองคนธรรม์ ฟองน้ำ และต้นกล้วยเป็นต้น ด้ว

บทความนี้สำรวจความเข้าใจในธรรมกรรมและวิปัสสนา โดยอธิบายถึงความสำคัญของการปฏิบัติที่ถูกต้องและการเข้าถึงความจริงในอารมณ์ต่างๆ ผ่านกรรมที่เกิดขึ้น รวมถึงการแนะนำให้ปฏิบัติตนตามคำสอนของครูร วีสานญาณเพื่อ

เชิงสิ่งที่ถูกรู้ (คืออารมณ์) ด้วย เชิงตัวรู้ (คืออนุสํานาญ) ด้วย ทั้ง ๒ อย่าง " ดังนี้ ก็แก่ว่า " อนุปลาสติ-อ่อนตามเห็น" ในข้อนี้ ได้แก่เห็นเนื่อง ไป หมายความว่า เห็นเนื่อง ๆ ด้วยอาการหลายอย่าง เพราะ

บทความนี้กล่าวถึงการเห็นสัจจะผ่านความไม่เที่ยง โดยนำเสนอความหมายของการเห็นที่ถูกต้องตามหลักธรรม การเข้าใจว่าทุกสิ่งมีความไม่เที่ยงและเป็นทุกข์ พระโคตรวารูปได้อธิบายถึงความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นสุขแ

ประโยคเสร - วิสุทธิธรรมแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้าที่ 133 แล้ว เธอคงสงารที่เห็นแล้ว (คือที่ปรากฏนี้) ให้ดับ มิใช่ให้เกิด ขึ้น ฉันใด ก็ยังสงารแม้ที่ไม่ได้เห็น (คือเป็นอดีตอนาคต) ให้ดับ มีชึให้เกิดข

ในบทนี้กล่าวถึงการเข้าใจความดับและเกิดในศาสนาพุทธ โดยมีการอธิบายถึงการปฏิบัติที่สามารถทำให้เข้าถึงพระนิพพานได้ ซึ่งเป็นผลมาจากการเห็นโทษในสงขธรรมและการไม่ยึดติดในสิ่งที่ไม่ใช่ความจริง การดับของสังขารเ

ประโยคสมะ - วิฑูรย์มรรคาแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายที่ 153 ภาวนา องค์ เรียงดังสีหนุมคราญแมงป่องในกรงทอง กิมได้ดี (ในกรงทองนั้น) ยอมรับดีแต่ในป่ามิพานดั้นอันกว้างได้ ๓,๐๐๐ โยชน์ เท่านั้นแน่ พระโสเภ

ในบทสรุปนี้พูดถึงแนวคิดสำคัญเกี่ยวกับความสันติและนิพพาน โดยใช้สัญลักษณ์และการเปรียบเทียบกับสัตว์ ทำให้เห็นความหมายของใจอ่อนในสันติบและอิทธิพลของพระโพธิ์วรรณ พระพุทธเจ้าที่เน้นความสำคัญของชีวิตในสันติแ

ประโยค - วิชาภิธรรมแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 170 โดยความเป็นธรรมมืออ้ายไร้ ย่อมสะปลิตะ (ความเป็นอยู่) ฝ่าย ส่งขบทั้งปวงแแล่นไปสูพระนิพพานที่เดียว หากว่าไม่เห็นพระนิพพาน โดยเป็นธรรมมืออ้ายไร้ ก็อ

เนื้อหาในตอนนี้กล่าวถึงเส้นทางที่นำไปสูพระนิพพาน ผ่านการเห็นด้วยความเป็นธรรมมืออ้ายไร้ และการส่งขบทั้งปวงที่มีการเปรียบเทียบกับพฤติกรรมของนกที่หาทิศทาง โดยมีการเน้นถึงการตรวจสอบและจำแนกพระอริยบุคคล 3

ประโคม- วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 211 อีกลูกหนึ่งกำจัดพลาหกแมงง ๆ (ไปหมดสิ้น) ที่นั่นบุรุษนี้ครับ ท้องฟ้าปราศจากพลาหกแล้ว ก็เห็นดวงจันทร์ราบนักรณ์โยกได้ ในข้อปามและบงในนั้น ความมืดคื

บทความนี้กล่าวถึงการกำจัดความมืดในจิตใจผ่านโคตรภูญาณเพื่อเข้าถึงพระนิพพาน เหมือนการเห็นดวงจันทร์เมื่อท้องฟ้าปราศจากอุปสรรค ความสัมพันธ์ระหว่างจิตและสถานะของความจริงจะถูกขยายความผ่านอุปมาและเปรียบเทียบ

ประโยคสรุป - วิวัฒนาการแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 259 [ปาฏิหาริย์] ข้อว่า “แม้มิทานะกืออย่างนั้น” ความว่า แม้มิทานะก็มิ 3 อย่าง ดังปรุงกาเหมือนกัน คือวิกัมณะนะ ดั้งปานะ สมุนา- ปานะ [วิกัมณ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการวิจัยเกี่ยวกับวิกัมณะนะแห่งการข่มจิตธรรม โดยมุ่งเน้นที่การปรับสมดุลและการควบคุมวิรัซณ์ ผู้เขียนเสนอมุมมองเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ ภายในธรรมะ รวมถึงการประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาจิตใจ รวมถึ

ประโยค - วิทยุธรรมวาระแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๖๗ พระชนม์พระราชฝ่ายปฏิบัติแล้วได้รับสมบัติ กระทำไว้ก่อนแต่ได้ สมบัติ ดังนี้ ๆ ทั้งปวง ก็กล่าวไว้ว่าพระราชาทรงกระทำเหมือนกัน ฉะนั้น [สัตย์ธิฤยกิ

บทความนี้เสนอการวิเคราะห์และตีความเกี่ยวกับสัจธิฤยกทั้งสองประเภท คือ โลกียสัจธิฤยกและโลกุตรสัจธิฤยก ซึ่งมีความแตกต่างกันและเชื่อมโยงกับคำสอนเกี่ยวกับการสัมผัสและปัญญาในการเข้าใจธรรม. โดยเนื้อหายังบอกว

ปรโปคฌ - วิชาภิธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ ๒๘๖ อย่างเดียว ธรรมทั้งหลายนี้ก็ชื่อว่า เป็นอันเธอได้มาแจ้งแล้ว เหมือนกัน เพราะเหตุนี้นั่นแหละ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่ "อุกเภอกทั้งหลา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการทำให้แจ้งพระนิพพานผ่านวิถีทางต่างๆ อาทิ ทัสสนาจินกิริยาและวนาสัจจกิริยา ซึ่งพัฒนาโดยอำนาจของสมณะชาการที่มีศีล ธรรมที่พระโพธิจาคต้องการทำให้แจ้ง ช่วยให้เข้าถึงความจริงในพระนิพพ

ปรัชญศ = วิถีธรรมสถานภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 269 [ภาวนากิจ] ข้อว่า "ภาวนา ทรงเจาะทะมึม ๒" ความว่า ภาวนา ประสงค์ เอาวนา ๒ เท่านั้น คือ โลกียภาวนา โภคทรัพย์ภาวนา ในภาวนา ๒ การยังศีล สมาธิ ปัญญ

บทนี้อธิบายถึงความหมายของภาวนาและเจตนารมณ์ที่ต้องการบรรลุคุณธรรมโดยการอบรมศีล สมาธิ และปัญญาทั้งในรูปแบบโลกีย์และโลกุตร มีการยกตัวอย่างถึงบัญญัติทั้ง 5 ที่เป็นปัจจัยในการพัฒนาคุณธรรม พร้อมกับการเน้นกา